moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Podchorążowie z WAT na amerykańskiej uczelni

Nauka, sport, dowodzenie i honor to podstawy, na których opiera się kształcenie amerykańskiego oficera – opowiadają Michał Bojsza z Wydziału Elektroniki i Adam Kobyłka z Wydziału Cybernetyki Wojskowej Akademii Technicznej. Podchorążowie przez cztery lata byli słuchaczami Akademii Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w Annapolis.


Drugi od lewej st. kpr. pchor. Michał Bojsza, sierż. pchor. Adam Kobyłka.

– Chcieliśmy studiować na amerykańskiej uczelni wojskowej cieszącej się świetną renomą, by lepiej poznać armię USA i … przeżyć przygodę – mówią st. kpr. pchor. Michał Bojsza i sierż. pchor. Adam Kobyłka, studenci Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie.

Aplikacje do Akademii Marynarki Wojennej USA w Annapolis (United States Naval Academy) wysłali, gdy byli na drugim roku studiów w WAT. Wznowiono wówczas, po kilku latach przerwy, program wyjazdów podchorążych do amerykańskich szkół wojskowych: w Annapolis, Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych w West Point (United States Military Academy) i Akademii Sił Powietrznych USA w Colorado Springs (United States Air Force Academy). Program finansowany jest przez rząd USA.

Trudne początki

Aby wyjechać na studia za ocean, podchorążowie musieli przejść kilkuetapową rekrutację – prowadzoną najpierw przez polską, a później przez amerykańską uczelnię. O jedno z 15 miejsc dla zagranicznych słuchaczy w Annapolis walczyło sześciu podchorążych z Polski oraz setki innych z całego świata. Konkurencja była ogromna. Kandydatów czekały egzaminy: ACT, czyli amerykańska matura, oraz z języka angielskiego, następnie badania lekarskie, testy sprawnościowe m.in. brzuszki, pompki, biegi, ale też rzut piłką do kosza z klęku zza głowy. Na koniec odbyła się rozmowa kwalifikacyjna z attaché wojskowym USA. – W jej trakcie zwracano uwagę na trzy filary, na których opiera się kształcenie amerykańskiego oficera: sferę akademicką (wyniki w nauce), fizyczną (osiągnięcia sportowe), dowodzenie, a także kwestie honoru i uczciwości – opisuje pchor. Kobyłka.

Początki w Akademii nie były łatwe. – Studentów obowiązuje ostry rygor, szczególnie na pierwszym roku. Za niewłaściwe zachowanie można zostać wyrzuconym – opowiada pchor. Bojsza. Najpierw świeżo upieczeni kadeci trafili na szkolenie unitarne. – To 50 dni dyscypliny, musztry i krzyku – mówią podchorążowie i dodają, że przydało się im doświadczenie wyniesione z WAT. – Byliśmy przyzwyczajeni do wojskowego rygoru, stresu i specyfiki służby, dzięki temu stanowiliśmy wsparcie dla młodszych kolegów z USA, absolwentów liceów – tłumaczy pchor. Kobyłka. Jego zdaniem cały pierwszy rok w Annapolis jest bardzo ciężki. Podchorążowie są ściśle kontrolowani, nie mają prawie życia prywatnego. – Przepustki dostawaliśmy tylko na 12 godzin w soboty, poza tym nie wolno nam było opuszczać murów Akademii, a jeśli wychodziliśmy to tylko w mundurze – opowiada pchor. Bojsza.


Pchor. Michał Bojsza (czwarty z prawej strony).

Studentów pierwszego roku obowiązują liczne zakazy i nakazy. Po korytarzu nie wolno im chodzić, muszą biegać, nie mogą używać niektórych drzwi, muszą z szacunkiem witać każdego studenta starszego rocznika, mają też zakaz używania telewizora czy komputera do celów rozrywkowych.

Do tego bardzo szybko musieli się zintegrować z kolegami z USA. Na każdym roku było tylko 15 studentów zagranicznych, m.in. z Bułgarii, Meksyku, Hondurasu, Kazachstanu, Singapuru, Korei Południowej, Mikronezji, Tunezji czy Kamerunu, rozrzuconych pośród 4500 podchorążych. – Byliśmy jedynymi Polakami. Mieliśmy świetną okazję do poznania osób z całego świata i wymiany kulturowej – przyznają podchorążowie.
Laboratorium dowodzenia

Co najbardziej ich zaskoczyło w Annapolis? Obaj zgodnie twierdzą, że organizacja kształcenia. – Na pierwszym roku są tylko przedmioty ogólne: fizyka, chemia, analiza matematyczna, nawigacja morska, przywództwo wojskowe. Dopiero od drugiego roku student wybiera interesujący go kierunek – mówią. Oni wybrali kierunki związane ze studiami w WAT: pchor. Kobyłka – systemy informatyczne, specjalność sieci komputerowe, a pchor. Bojsza – elektronika, specjalność rozpoznanie i walka elektroniczna. Potem kadeci indywidualnie dobierają sobie z dostępnej puli przedmioty, które chcą studiować. – Zajęcia bardziej przypominały naukę w liceum niż nasze studia. Odbywają się w 20–30 osobowych grupach, więc wykładowcy mają czas na indywidualne podejście do studentów, interesują się, w jakim stopniu opanowali materiał, zadają też prace domowe – wylicza pchor. Kobyłka.

Ponadto na uczelni kadeci pełnią, pod nadzorem oficera i podoficera, funkcje dowódcze na wszystkich szczeblach brygady szkolnej: od dowódcy sekcji w drużynie do dowódcy brygady. – U nas podchorążowie dowodzą tylko na szczeblu drużyny i pomocnika dowódcy plutonu – podaje pchor. Kobyłka. W USA był m.in. oficerem wychowawczym kompanii, odpowiedzialnym za postępowania dyscyplinarne i nagrody, oraz adiutantem w sztabie batalionu szkolnego zajmującym się planowaniem i nadzorem służb oficera dyżurnego batalionu. – To niezwykle cenne doświadczenie, takie laboratorium dowodzenia dla przyszłych oficerów – uważa pchor. Bojsza.

Szkoła dużą uwagę przywiązuje też do sportu. – Mieliśmy obowiązkowy WF, w tym sporty walki, boks, zapasy, pływanie, biegi. Mogliśmy też uprawiać inne, interesujące nas dyscypliny – dodają podchorążowie. Adam Kobyłka był w drużynie maratońskiej, sekcji nurkowej i sekcji górskiej, a Michał Bojsza nurkował i był członkiem grupy spadochronowej, został nawet jej kapitanem jako pierwszy kadet spoza Stanów.

Na okrętach i z marines

pchor. Adam KobyłkaCo ciekawe, podczas roku akademickiego nie ma prawie zajęć wojskowych. – Marynarka wojenna USA jest bardzo zróżnicowana, można służyć na okrętach, okrętach podwodnych, można też zostać pilotem, żołnierzem piechoty morskiej, specjalsem z Navy Seals. To sprawia, że trudno byłoby pogodzić tak różne typy wyszkolenia podczas wspólnych zajęć na uczelni – tłumaczy pchor. Bojsza. Dlatego szkolenie wojskowe jest prowadzone przede wszystkim podczas dwumiesięcznych letnich praktyk. Pchor. Kobyłka odbył je m.in. na okręcie desantowym w San Diego czy na pokładzie patrolowego okrętu szkoleniowego na Atlantyku (jako asystent nawigatora i nawigator). Z kolei pchor. Bojsza przeszedł m.in. szkolenie z walki w terenie zurbanizowanym, walki wręcz i miesięczny patrol na okręcie po Pacyfiku. Obaj byli też na poligonie w Quantico wraz z kandydatami na oficerów US Marines.

Po czterech latach i obronie pracy dyplomowej podchorążowie wrócili do Polski i WAT. – Ponieważ nauka w USA jest traktowana jako studia I stopnia, teraz musimy skończyć studia magisterskie i mamy nadzieję zrobić to w ciągu roku – zaznaczają. Potem pchor. Kobyłka chciałby rozpocząć pracę w Narodowym Centrum Bezpieczeństwa Cyberprzestrzeni, a w przyszłości służyć w strukturach NATO. Z kolei pchor. Bojsza myśli o jednostce liniowej, najlepiej powietrznodesantowej.

Obaj uważają, że studia w USA wiele im dały. – To było niesamowite przeżycie, możliwość rozwoju pod względem naukowym, sportowym, uczenia się od najlepszych dowódców z ogromnym doświadczeniem na misjach – zauważają. Podchorążowie są pewni, że cztery lata w Annapolis będą procentować podczas dalszej służby. – Może też przydadzą się zawarte tam znajomości z oficerami z USA i całego świata – dodają podchorążowie WAT.

AD

autor zdjęć: archiwum pchor. M. Bojszy i pchor. A. Kobyłki

dodaj komentarz

komentarze


„Szpej”, czyli najważniejszy jest żołnierz
 
Razem dla bezpieczeństwa Polski
Polsko-ukraińskie porozumienie ws. ekshumacji ofiar rzezi wołyńskiej
Olympus in Paris
Święto w rocznicę wybuchu powstania
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Wybiła godzina zemsty
Karta dla rodzin wojskowych
Trzynaścioro żołnierzy kandyduje do miana sportowca roku
Huge Help
NATO odpowiada na falę rosyjskich ataków
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Sejm pracuje nad ustawą o produkcji amunicji
O amunicji w Bratysławie
Nasza broń ojczysta na wyjątkowej ekspozycji
Trudne otwarcie, czyli marynarka bez morza
Saab 340 AEW rozpoczynają dyżury. Co potrafi „mały Awacs”?
Norwegowie na straży polskiego nieba
Wielkie inwestycje w krakowskim szpitalu wojskowym
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
A Network of Drones
„Jaguar” grasuje w Drawsku
Olimp w Paryżu
Wojskowa służba zdrowia musi przejść transformację
„Husarz” wystartował
Inwestycja w produkcję materiałów wybuchowych
Jesień przeciwlotników
Selekcja do JWK: pokonać kryzys
Marynarka Wojenna świętuje
Donald Tusk po szczycie NB8: Bezpieczeństwo, odporność i Ukraina pozostaną naszymi priorytetami
Medycyna w wersji specjalnej
W MON-ie o modernizacji
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
Zmiana warty w PKW Liban
Triatloniści CWZS-u wojskowymi mistrzami świata
„Szczury Tobruku” atakują
Wzmacnianie granicy w toku
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Wojskowi kicbokserzy nie zawiedli
Ostre słowa, mocne ciosy
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Szef MON-u na obradach w Berlinie
Jak namierzyć drona?
Hokeiści WKS Grunwald mistrzami jesieni
Szturmowanie okopów
Szwedzki granatnik w rękach Polaków
„Nie strzela się w plecy!”. Krwawa bałkańska epopeja polskiego czetnika
Udane starty żołnierzy na lodzie oraz na azjatyckich basenach
Czworonożny żandarm w Paryżu
Polskie „JAG” już działa
Od legionisty do oficera wywiadu
Rekordowa obsada maratonu z plecakami
Nowe uzbrojenie myśliwców
Święto podchorążych
Transformacja dla zwycięstwa
„Siły specjalne” dały mi siłę!
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Trzy medale żołnierzy w pucharach świata
Jak Polacy szkolą Ukraińców

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO