„Polscy reakcjoniści z zaciekłością szkalują Armię Czerwoną. Nie potrzeba powtarzać, co ci awanturnicy i nieprzyjaciele polskiego narodu mówią. Fakty zadały im kłam. Kiedy Czerwona Armia wkroczyła do Pragi, nie znalazła ani jednego żołnierza z „podziemnej” armii gen. Bora”
Z audycji Radio Moskwa
Nocą udaje się przedostać przez Wisłę kolejnym pododdziałom 9 Pułku Piechoty 3 DP. W sumie na Czerniakowie jest już ok. 1200 dość dobrze uzbrojonych żołnierzy Wojska Polskiego. Podczas przeprawy ginie ok. 200.
Mimo ponawianych regularnie ataków, berlingowcy wspólnie z powstańcami utrzymują zajmowane pozycje. Udaje się im nawet wyprowadzić kontratak – zajmują dom przy ul. Idźkowskiego 5/7. Umożliwia to ewakuację rannych ze szpitala przy Zagórnej 9. Część z nich udaje się przeprawić na wschodni brzeg.
Pozostałe bronione nadal przez powstańców dzielnice – Żoliborz i Mokotów – są ostrzeliwane przez artylerię i bombardowane z powietrza. Natarcia wojsk niemieckich są jednak wyraźnie słabsze, bo wszystkie możliwe siły zostają rzucone przeciwko przyczółkowi czerniakowskiemu. Nawała nieprzyjaciela na niewielki obszar na Czerniakowie jest tak ogromna, że gen. Komorowski „Bór” porównuje sytuację na tamtym odcinku do ostatnich dni obrony Starego Miasta.
Bibliografia:
Władysław Bartoszewski „Dni walczącej Stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego”
Władysław Bartoszewski „1859 dni Warszawy”
Andrzej Kunert „Kronika Powstania Warszawskiego”
Tadeusz Bór-Komorowski „Powstanie Warszawskie”
Władysław Bartoszewski, Michał Komar „Władysław Bartoszewski. Wywiad rzeka”
Norman Davies „Powstanie'44”
Muzeum Powstania Warszawskiego, www.1944.pl
Materiały Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego, www.sppw1944.org