„Siła bojowa użytych w Warszawie oddziałów po stracie 9000 zabitych i rannych od 1 sierpnia jest obecnie na wyczerpaniu. Jednostki zdolne do walk ulicznych są wykrwawione”
Z raportu gen. Nicolausa von Vormanna, dowódcy niemieckiej 9 Armii
Przeprawa przez Wisłę jest coraz trudniejsza. Nocą udało się to zrobić tylko ok. 60 żołnierzom. Na Czerniakowie ląduje też szef sztabu 9 Pułku Piechoty mjr Stanisław Łatyszonek. Obejmuje on dowodzenie oddziałami berlingowców.
Nad Warszawę nadlatuje flota 107 amerykańskich latających fortec B-17. Ogromny rajd powietrzny zostaje wzięty za desant spadochroniarzy. Początkowy wybuch entuzjazmu gaśnie, gdy okazuje się, że to duży (ok. 1300 zasobników), ale jednak tylko zrzut zaopatrzenia i broni. Przygnębienie jest tym większe, że większość zrzutu ląduje po niemieckiej stronie frontu. W ręce powstańców trafia mniej niż 20 proc. zasobników.
Brak postępów w rozszerzaniu przyczółka czerniakowskiego powoduje, że dowództwo 1 Armii WP podejmuje decyzję o zakończeniu przerzucania wojsk w ten rejon. Następne desanty kierowane będą na północy.
Po południu, przy wsparciu własnej artylerii i po postawieniu na Wiśle zasłony dymnej, ok. 1000 żołnierzy 3 DP ląduje w okolicy mostu Poniatowskiego. Ich zadaniem jest nawiązanie kontaktu z walczącymi w pobliżu powstańcami i uderzenie w kierunku przyczółka czerniakowskiego, by odciążyć broniących się tam żołnierzy.
Bibliografia:
Władysław Bartoszewski „Dni walczącej Stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego”
Władysław Bartoszewski „1859 dni Warszawy”
Andrzej Kunert „Kronika Powstania Warszawskiego”
Tadeusz Bór-Komorowski „Powstanie Warszawskie”
Władysław Bartoszewski, Michał Komar „Władysław Bartoszewski. Wywiad rzeka”
Norman Davies „Powstanie'44”
Muzeum Powstania Warszawskiego, www.1944.pl
Materiały Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego, www.sppw1944.org