„W związku z sowieckim bombardowaniem lotniczym Śródmieścia często zdarza się, że obsypywane są bombami nasze placówki. [...] W związku z tym polecam Dowódcom Zgrupowań przygotować chorągwie o barwach państwowych, które chroniąc od możliwości obserwacyjnych od strony Niemców, należy wywieszać podczas nalotów sowieckich, aby w ten sposób chronić się od bombardowań, o ile oczywiście względy lokalne na to pozwalają. Chorągwie te będą również potrzebne do oznaczania rejonów zajętych przez nas w razie wkroczenia wojsk sowieckich”
Z rozkazu płk. Franciszka Pfeiffra „Radwana”, komendanta Obwodu Śródmieście
1 Armia WP wzmacnia żoliborski przyczółek kolejnymi pododdziałami 6 Dywizji Piechoty. Dopiero teraz ppłk „Żywiciel” dowiaduje się, że w pobliżu jego pozycji wylądował desant z drugiego brzegu i podejmuje kilka nieudanych prób nawiązania kontaktu.
Niemcy likwidują przyczółek w rejonie mostu Poniatowskiego. Większość żołnierzy desantu została ranna lub poległa.
Gen. Tadeusz Komorowski „Bór” wydaje rozkaz przeorganizowania oddziałów powstańczych Armii Krajowej w regularne oddziały Wojska Polskiego. Utworzony zostaje Warszawski Korpus AK pod dowództwem gen. bryg. Antoniego Chruściela „Montera”. Jego zastępcą zostaje płk Karol Ziemski „Wachnowski”. W skład Korpusu wchodzą trzy dywizje piechoty: 8. DP im. Romualda Traugutta, złożona z oddziałów walczących na Żoliborzu i w Puszczy Kampinoskiej – p.o. dowódcy ppłk „Żywiciel”; 10. DP im. Macieja Rataja, złożona z oddziałów walczących na Mokotowie – p.o. dowódcy ppłk Józef Rokicki „Karol”; 28. DP im. Stefana Okrzei, złożona z oddziałów walczących w Śródmieściu – dowódca płk Franciszek E. Pfeiffer „Radwan”. Ta decyzja ma zapewnić traktowanie powstańców po kapitulacji jak żołnierzy regularnego wojska.
Według danych dowództwa Powstania, od początku walk oddziały polskie zniszczyły lub uszkodziły 272 czołgi, samochody pancerne i działa szturmowe, a 4 zdobyte czołgi udało się uruchomić i wprowadzić do walki. Zdobyto co najmniej 150 karabinów maszynowych, 416 karabinów i 118 pistoletów maszynowych.
Bibliografia:
Władysław Bartoszewski „Dni walczącej Stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego”
Władysław Bartoszewski „1859 dni Warszawy”
Andrzej Kunert „Kronika Powstania Warszawskiego”
Tadeusz Bór-Komorowski „Powstanie Warszawskie”
Władysław Bartoszewski, Michał Komar „Władysław Bartoszewski. Wywiad rzeka”
Norman Davies „Powstanie'44”
Muzeum Powstania Warszawskiego, www.1944.pl
Materiały Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego, www.sppw1944.org